Prof. Andrzej Stelmachowski (w latach 2005-2009)

urodził się 26 stycznia 1925 r. w Poznaniu.

W okresie okupacji był żołnierzem Armii Krajowej. Studia prawnicze odbywał na tajnym Uniwersytecie Warszawskim w latach 1943-44 oraz na Uniwersytecie Poznańskim w latach 1945-47, gdzie doktoryzował się w 1950 roku. Był profesorem prawa rolnego i cywilnego.

Po studiach pracował w sądownictwie z którego został zwolniony za udział w pielgrzymce prawników do Częstochowy /1957/. Jako członek Biura Orzecznictwa Sądu Najwyższego w latach 1957-1962 równolegle pracuje jako pracownik naukowy /asystent, adiunkt, docent 1958 r./ następnie profesor Uniwersytetu Wrocławskiego /1962-69/, Uniwersytetu Warszawskiego /1969-1993/. W latach 1970-1991 wykładowca w Akademii Teologii Katolickiej /obecnie UKSW/, członek Prymasowskiej Rady Budowy Kościołów /1975-1985/; członek Komisji Episkopatu „Iustitia et Pax”, członek Komisji Episkopatu ds. Duszpasterstwa Rolników /od 1979/, doradca Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego w Stoczni Gdańskiej /VIII 1980/, ekspert w Ośrodku Prac Społeczno-Zawodowych przy Komisji Krajowej Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego Rolników Indywidualnych „Solidarność” /1980-1981/. W okresie stanu wojennego doradca Tymczasowej Komisji Krajowej NZZ „Solidarność”; zaangażowany w sprawę powołania kościelnej Fundacji na rzecz Rolnictwa przewodniczący Komitetu Organizacyjnego Fundacji Rolniczej /1982-1985/; później członek Kościelnego Komitetu Rolniczego; prezes Warszawskiego Klubu Inteligencji Katolickiej /1987-1989/; obserwator Stolicy Apostolskiej na 63 Konferencji Stowarzyszenia Prawa Międzynarodowego w Warszawie /VIII 1988/.

Doradca Krajowej Komisji Wykonawczej NSZZ „Solidarność” członek Komitetu Obywatelskiego przy Lechu Wałęsie, przewodniczący Komisji Wsi i Rolnictwa /od XII 1988/, uczestnik obrad plenarnych „okrągłego stołu” współprzewodniczący podzespołu ds. rolnictwa /II-IV 1989/. Senator RP /VII 1989-1991/, wybrany na Marszałka Senatu RP /`1989-1991/; Minister Edukacji Narodowej /XII 1991 – VII 1992/; Prezes Stowarzyszenia „Wspólnota Polska” /1990-2008/; od maja 2008 r. Prezes Honorowy „Wspólnoty Polskiej”, od lutego 2007 r. doradca Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego ds. Polonii.

Doktor honoris causa paryskiej Sorbony, uniwersytetu w Ferrarze, uniwersytetu w Białymstoku, Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Ważniejsze prace naukowe „Posiadanie w prawie polskim” /1958/, „Kontraktacja produktów rolnych” /1960/, „Wstęp do teorii prawa cywilnego” /wyd. I 1960 r. wyd. II 1984 r./, „Zarys teorii prawa cywilnego” /1998/, „Kształtowanie się ustroju III Rzeczypospolitej” /1998/, współautorstwo wielokrotnie wznawianego podręcznika „Prawo rolne” - ostatnio „Prawo rolne na tle ustawodawstwa Unii Europejskiej” /1999/. Około 160 publikacji książkowych, rozpraw i artykułów.

Laureat Nagrody im. bp Romana Andrzejewskiego w 2004 r. za zasługi dla rolnictwa, rozwoju obszarów wiejskich i aktywizacji rolników.

Odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu św. Grzegorza Wielkiego, Kawaler Orderu Orła Białego.

Zmarł 6 kwietnia 2009 r. w wieku 84 lat.