Prof. Maria J. Radomska

Profesor Maria Joanna Radomska całym swoim aktywnym życiem świadczyła, że sprawy rozwoju rolnictwa w Polsce i kształcenia młodzieży są jej szczególnie bliskie. Uważała też że nawet w trudnych czasach rolnicy i mieszkańcy wsi powinni kierować się zasadą pozytywnego myślenia i aktywności w codziennej pracy. Powinni podnosić swe kwalifikacje, tym samym rozwijając intelektualnie siebie i wpływając na otoczenie w swym środowisku.

Prof. Maria Joanna Radomska swymi działaniami – zarówno jako naukowiec jak i działacz społeczny – dawała przykład takiego myślenia. Wspominamy tu szczególnie, że w ciężkich latach osiemdziesiątych XX wieku pełniąc funkcję rektora SGGW prowadziła uczelnię z godnością, pomagając przy tym kontynuować studia osobom w trudnej sytuacji – także w związku z ich zaangażowaniem politycznym na rzecz niepodległej Polski. Uczestniczyła w ruchu „Solidarności” i tworzeniu kościelnej „Fundacji Rolniczej” u schyłku komunizmu w Polsce. Przez wiele lat swą wiedzą służyła Konferencji Episkopatu Polski, Prymasowi Polski i Sekretarzowi Episkopatu Polski.

Prof. Maria J. Radomska była także związana z rozwojem Duszpasterstwa Rolników w Polsce, pracą formacyjną prowadzoną przez Kluby Inteligencji Katolickiej. Kształciła pokolenia młodych ludzi, przygotowując ich do pracy dla wspólnego dobra Polski. Rozwijała własną działalność naukową. To wszystko powodowało wzrost świadomości patriotycznej młodych ludzi utwierdzając ich poczucie związków z Polską i „małymi ojczyznami”. Była i jest dla nich przykładem. Jest odznaczona krzyżem Partyzanckim, Krzyżem AK i krzyżem Walecznych żołnierzy Państwa Podziemnego w czasie II wojny światowej.

Całokształt działalności prof. Marii Joanny Zamojskiej jezt zgodny z nauczaniem Patrona Nagrody, długoletniego Duszpasterza Rolników, bpa Romana Andrzejewskiego.

Kapituła uznała to jednomyślnie.